Minęło dwieście dni od przyjęcia pierwszych rycerzy do Rycerstwa Niepokalanej w Azji. Pozwólcie, że przedstawię krótkie sprawozdanie o dokonanych przez Niepokalaną interwencjach i miłosiernie zesłanych przez Nią natchnieniach dla nawrócenia i uświęcenia dusz.
Historia powstania Rycerstwa Niepokalanej odnowionego w tradycyjnej obserwancji od samego swojego początku jest pełna niespodzianek.
Podczas mojej pierwszej wizyty we wrześniu 2014 roku, 92-letni kapłan, przyjaciel SSPX, ojciec Ksawery Ignacy, otrzymał ode mnie książeczkę „Rycerstwo Niepokalanej”. Przetłumaczył ją na język tamilski i przygotował swoją owczarnię. Gdy przybyłem do Indii po raz drugi w moim życiu, miałem zamiar przedstawić wiernym moje pragnienie i nadzieję, że Rycerstwo Niepokalanej kiedyś i tam powstanie. Ku memu zdumieniu Ojciec Ksawery Ignacy powiedział, że wszystko już jest przygotowane i nie powinniśmy z tym zwlekać. W święto Niepokalanego Poczęcia w miejscowości Tuticorin zostało zaprzysiężonych 61 Rycerzy!
Potem pierwsi Rycerze, w liczbie 62, zostali przyjęci w Singapurze, a następnie w Penang i Kuala Lumpur, Chennai (Indie) oraz w Korei. W lutym 2015 roku było już 200 Rycerzy, byliśmy bardzo szczęśliwi z tego powodu.
Kolejne zaskoczenie było podczas spotkania księży w Manili. Każdy z księży przejął informacje o MI z wielkim entuzjazmem. Zdecydowano, by na Filipinach zainaugurować działalność MI podczas pielgrzymki do Matki Boskiej Fatimskiej w Bohol. Pielgrzymi zostali poinformowani o tym ważnym ruchu w Kościele katolickim, a na koniec pielgrzymki do Rycerstwa przystąpiło 487 osób.
1–6 maja — Akita (Japonia)
Podczas corocznej pielgrzymki do Akito, pierwsi rycerze w Japonii zostali przyjęci do Rycerstwa Niepokalanej, wraz z pielgrzymami z innych krajów. Wierni przygotowali na tę okazję japońską wersję książeczki „Rycerstwo Niepokalanej”. Modliliśmy się gorliwie o nawrócenie Japonii przed Matką Bożą z Akito.
11–24 maja (Indie)
Na zakończenie rekolekcji głoszonych przeze mnie w Vasai, na północ od Bombaju, do Rycerstwa przystąpiło 51 nowych Rycerzy. Połowa z nich pochodziła z wielodzietnych rodzin. Trzech ojców rodzin wręczyło mi całe pliki wypełnionych formularzy; jeden z ojców dał najliczniejszy, dla 10 osób: tata, mama i ośmioro dzieci . Wszyscy byli szczęśliwi, że mogą wspólnie modlić się o nawrócenie dusz. Najstarsza siostra wytłumaczyła swoim młodszym braciom, jak Matka Boska będzie szczęśliwa, jeśli wszyscy będą posłuszni swoim rodzicom.
Dalsze zaprzysiężenia miały miejsce w Bombaju — Malad, w Goi i Yercaud za zakończenie zamkniętych rekolekcjach maryjnych. Liczba Rycerzy w Indiach wynosi obecnie 357 osób.
25–30 maja — Davao (Filipiny)
Po największych rekolekcjach zamkniętych, które głosiłem na Filipinach dla 47 osób, do Rycerstwa przystąpiło 32 nowych Rycerzy. Zaprzysiężenie odbyło się we wspaniałym domu rekolekcyjnym w regionie Davao, który jest własnością naszych wiernych, rodziny Alvarez. Następnego dnia w kaplicy przeoratu zostało zaprzysiężonych 24 Rycerzy.
31 maja — General Santos
Gdy przybyłem tu po raz pierwszy Mszę Świętą odprawiłem w kaplicy, która powstała w miejscu, gdzie poprzednio znajdował się garaż. Nawet 70 wiernych nie mogło się w niej pomieścić. Obecnie buduje się kościół, dzięki szczodrobliwości naszego wielkiego przyjaciela i dobrodzieja doktora Dickesa, prezydenta ACIM oraz organizatora słynnych misji medycznych na Filipinach. W Wielkanoc większa część budynku była już pokryta dachem i od tego czasu jest tu ofiarowana niedzielna Msza Święta. Ku mojemu i ks. Tima Pfeiffera — przeora tutejszego regionu — wielkiemu zdumieniu było w tym dniu obecnych na Mszy Świętej 350 wiernych, a do Rycerstwa przystąpiło 200 Rycerzy. Stało się to możliwe dzięki ofiarnej pomocy małej, elitarnej grupy katechetów przynależących do „Legionu Maryi” oraz młodzieżowego ruchu „Apostołowie Maryi”.
6–7 czerwca — Manilia
Ponad 150 wiernych uczestniczyło w dwudniowych dniach skupienia. W uroczystość Bożego Ciała zostało przyjętych 318 nowych Rycerzy.
7 czerwca — Butuan
W spotkaniu uczestniczyło 59 wiernych. Podczas oddawania wypełnionych formularzy podeszła młoda matka z 5-letnim chłopcem, aby zapytać, czy on może być zapisany. Odpowiedziałem: „Nie, jest za młody!”. Chłopczyk zaczął płakać, a matka powiedziała, że on bardzo chce należeć do Matki Bożej i stać się Jej Rycerzem. Zna wyznaczone dla Rycerstwa modlitwy, a matka obiecała, że będzie czuwała, by wiernie przestrzegał podjętych zobowiązań. Pomyślałem, że mała Hiacynta miała również 6 lat, kiedy w Fatimie ukazał się jej Anioł. Małe dzieci, jeśli są dobrze prowadzeni przez rodziców, są najlepszymi rycerzami. „Pozwólcie małym dzieciom przyjść do mnie, bo do nich należy Królestwo Niebieskie”. A czy dziecięca Krucjata Eucharystyczna nie stanowiła najważniejszą armię Św. Piusa X, by „wszystko odnowić w Jezusie Chrystusie”?
8–10 czerwca — Camiguin
Na tej wyspie Msza św. odprawiana jest dwa razy w miesiącu. Pomimo małej populacji jest ważna grupa tradycyjnych wiernych, która niestety uległa podziałowi na skutek niepokojów spowodowanych przez tak zwany ruch oporu. Jednak mogliśmy przyjąć 55 Rycerzy. Poprosiłem ich, by modlili się i ofiarowali w intencji zjednoczenia pod sztandarem Niepokalanej wszystkich wiernych w walce o zachowanie wiary i Mszy św. Wszechczasów.
11–12 czerwca — Illigan City
W tym miejscu nie mamy kaplicy, ale jest grupa młodych ludzi, którzy się poświęcają, aby szerzyć katolicką Tradycję. Na konferencję o katolickiej Tradycji zaproszono ponad 100 osób. Poznały one Mszę św. Wszechczasów. Ksiądz Tim Pfeiffer odwiedził 15 domów, by dokonać intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa w rodzinie. Rycerzami Niepokalanej zostało 38 katolickich studentów.
13–14 czerwca — Cagayan de Oro
W tej okolicy znajduje się jedno z najważniejszych sanktuariów Bożego Miłosierdzia, dlatego zostałem poproszony przez wiernych, by wygłosić konferencję na temat prawdziwego i fałszywego rozumienia Bożego Miłosierdzia. 13 czerwca przybyła na konferencję ważna grupa wiernych Novus Ordo i ku wielkiej naszej radości wielu z nich odkryło Tradycję katolicką i powróciła następnego dnia. Na zakończenie konferencji 108 z nich zostało przyjętych do Rycerstwa Niepokalanej.
20–25 czerwca — Chiny
Największym darem Matki Bożej było przyjęcie 44 rycerzy w Chinach. Formularze wpisowe i certyfikaty zostały przygotowane w języku chińskim. Są one najpiękniejsze w dziejach MI. Jestem pewien, że św. Maksymilian miał ogromną radość w asystowaniu z nieba w tej ceremonii i że słyszał akt konsekracji wymawiany w języku mandaryńskim. Czyż, gdy wyjechał na misje w 1930 roku, nie było to jego największy pragnieniem, by założyć Miasto Niepokalanej w Szanghaju? Niestety, nie pozwolono mu tam na rozpoczęcie apostolatu i dlatego kontynuował swą podróż do Nagasaki.
Wśród nowych Rycerzy była osoba ochrzczona dzień wcześniej. Jej oddanie się Niepokalanej było odpowiedzią i znakiem dziękczynienia po tym, jak została doprowadzona do Jej Boskiego Syna przez Maryję. Teraz chce stać się narzędziem Niepokalanej, by inne osoby mogły korzystać z tej ogromnej łaski.
28 czerwca — Dżakarta
Nawet w Indonezji mamy teraz 10 Rycerzy Niepokalanej.
Milicja Niepokalanej rozwija się w 9 krajach Azji: Indiach, Sri Lance, Singapurze, Malezji, Indonezji, Chinach, Korei, Japonii i na Filipinach.
W dniu 30 czerwca 2015 roku rzucamy pod nogi Niepokalanej 1918 Rycerzy w Azji! Tylko Ona może nas chronić, prowadzić i czynić bardziej gorliwymi w służbie Jej Syna — by żyć, walczyć i umierać na Jej cześć i ku Jej zwycięstwu!
ks. Karol Stehlin
Oto film z pielgrzymki Tradycji katolickiej na Filipinach:
